CZYM SĄ SAKRAMENTY ŚWIĘTE?
Według Katechizmu Kościoła Katolickiego „Sakramenty są skutecznymi znakami łaski, ustanowionymi przez Chrystusa i powierzonymi Kościołowi. Przez te znaki jest nam udzielane życie Boże.
Obrzędy widzialne, w których celebruje się sakramenty, oznaczają i urzeczywistniają łaski właściwe każdemu sakramentowi. Przynoszą one owoc w tych, którzy je przyjmują z odpowiednią dyspozycją” (KKK 1131).
Sakramenty Nowego Prawa zostały ustanowione przez Chrystusa. Jest ich siedem: chrzest, bierzmowanie, Eucharystia, pokuta, namaszczenie chorych, sakrament święceń i małżeństwo. Sakramenty te obejmują wszystkie etapy i wszystkie ważne momenty życia chrześcijanina: sprawiają narodzenie i rozwój chrześcijańskiego życia wiary, uzdrowienie i dar posłania. Widać w tym pewne podobieństwo, jakie istnieje między etapami życia naturalnego a etapami życia duchowego (KKK 1210).
POGRZEB CHRZEŚCIJAŃSKI
Pogrzeb jest czynnością liturgiczną nawiązującą do religijności zmarłego i wyrazem wiary jego rodziny. Obrzędy pogrzebowe zatwierdzone przez Stolicę Apostolską przewidują kilka form liturgii np. Msza św. lub bez niej (w zależności od poziomu religijnego zmarłego i okoliczności jego śmierci).
Datę i godzinę pogrzebu ustala się w kancelarii parafialnej, przedstawiając następujące dokumenty:
- akt zgonu z USC
- karta zgonu
- informacje o przyjęciu sakramentów (dokument od kapelana szpitalnego lub od duszpasterza z parafii o zaopatrzeniu zmarłego sakramentami w domu rodzinnym)
- pisemną zgodę na pochówek zmarłego wystawioną przez właściwego ks. proboszcza (jeżeli zmarły zamieszkiwał poza terenem naszej parafii)
Modlitwa, a zwłaszcza pełne uczestnictwo we Mszy św. pogrzebowej (przyjęcie Komunii św.) jest najcenniejszym darem dla zmarłego. Także po pogrzebie należy zmarłym zapewnić stałą pomoc modlitewną polecając ich Miłosierdziu Bożemu:
- Msza św. w 30 dzień po śmierci,
- Msza św. w rocznicę śmierci,
- Msza św. w innych terminach (np. w dzień imienin),
- „Wypominki” w miesiącu listopadzie.
Pogrzeb katolicki nie przysługuje tym, którzy świadomie i dobrowolnie zerwali łączność z Kościołem lub zmarli bez pokuty w gorszących okolicznościach albo z pogardą dla religii Kościoła, uparcie odmawiając przyjęcia sakramentów.